ارتباط میان شاخص تقارن با پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف پویا و آزمون های تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی مزمن راست و چپ (مطالعه مقدماتی)

مقدمه: استقلال در تکلیف پویای خم شدن و برداشتن شی از روی زمین اهمیت زیادی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. عدم تقارن در تحمل وزن از عوامل مؤثر در بر هم خوردن تعادل و پایداری وضعیتی در انجام این تکلیف در بیماران همی پارزی (hemiparesis) به شمار می رود. این مطالعه با هدف، بررسی ارتباط شاخص تقارن با نوسانات وضعیتی در این تکلیف پویا و آزمون های تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی مزمن راست و چپ انجام شد. مواد و روش ها: 6 همی پارزی راست و 11 همی پارزی چپ با نمونه گیری غیر احتمالی ساده در این مطالعه شرکت کردند. تقارن در تحمل وزن توسط ترازو، پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف پویا توسط دستگاه صفحه نیرو و تعادل عملکردی توسط آزمون های functional reach و timed up and go سنجیده شد و به منظور بررسی ارتباط میان متغیرها از ضریب همبستگی pearson استفاده گردید. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) زمان گذشته از ضایعه بیماران همی پارزی راست و چپ به ترتیب (06/43) 33/49 و (13/91) 36/75 ماه بود. شاخص تقارن همبستگی بالا تا بسیار بالایی (925/0-865/0 = r) با متوسط سرعت نوسانات مرکز فشار در هدف راست- دور و با کل مسیر طی شده نوسانات در تمام هدف های نزدیک و هدف راست- دور در بیماران همی پارزی راست و همبستگی بالایی (716/0- = r) با حداکثر جابجایی قدامی- خلفی نوسانات در هدف چپ- نزدیک در بیماران همی پارزی چپ نشان داد؛ در حالی که هیچ ارتباط معنی داری با حداکثر جابجایی قدامی- خلفی نوسانات در بیماران همی پارزی راست و با حداکثر جابجایی داخلی- خارجی نوسانات در بیماران همی پارزی چپ نداشت. همچنین شاخص تقارن با آزمون functional reach در بیماران همی پارزی چپ همبستگی متوسطی (623/0- = r) داشت، اما در بیماران همی پارزی راست هیچ ارتباطی با آزمون های تعادلی نداشت. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت ارتباط شاخص تقارن با پارامترهای نوسان وضعیتی در تکلیف پویا و آزمون های تعادل عملکردی در بیماران همی پارزی راست و چپ، می توان گفت که این دو گروه از راهکارهای متفاوتی در انجام این تکلیف استفاده می کنند.